مولفه های مدیریتی قرآن در قصه موسی و خضر

توجه به این مهم که دانش سازمان و مدیریت به عنوان عنصری کلیدی در رشد، تعالی، صعود و سقوط سازمان جامعه و نهادهای سیاسی و حکومتی، نقش اساسی ایفاء می کند، از منظر قرآن کریم که محکم ترین و استوارترین پیام الهی بوده و عهده دار برنامه جامع زندگی بشری است، آن گونه که بایسته است مورد تجزیه و تحلیل قرار نگرفته است. نگارندگان نوشتار سعی دارند با استفاده از متد توصیفی و تحلیلی و با بهره جستن از روش استنطاقی شهید صدر با مراجعه به آیات 60 تا 82 سوره کهف مولفه های مهم مدیریتی در آیات یاد شده را کشف و تبیین نموده و نیز تمایز آن را با دانش مدیریت رایج بیان کنند؛ تا از این ره گذر جامعیت قرآن کریم نسبت به دانش مدیریت به تصویر کشیده شود. یافته های پژوهش نشان می دهد که در آموزه های آیات 60 تا 82 سوره کهف مهم ترین مولفه های مدیریتی در حوزه های یادگیری سازمانی و نگرش سیستمی مطرح شده است چه این که در حوزه یادگیری سازمانی به مباحثی هم چون هدف گذاری، نیازسنجی، تعیین موضوع یادگیری، بیان مسئله سازمان، طرح مثال مرتبط با موضوع برای تفهیم مسئله، عدم سخت گیری و رعایت اصول آسان گیری و بر عهده گرفتن موارد عملی یاددهی توسط خود مدیران پرداخته شده است و در حوزه نگرش سیستمی به موضوعاتی مانند توجه به محیط، نگاه سیستمی به قضایا، تلاش در راستایی نیل به هدف، استفاده از مکانیسم بازخور، اشاره به آنتروپی منفی، توجه به مصادیق ناشناخته از چالش های محیطی، معرفی راهبرد (عبور از چالش ها و تهدیدات محیطی) می پردازد. هم چنین مشخص شد که مولفه ها ذکر شده در قرآن کریم در همه زمان ها و مکان ها قابل بهره گیری و استفاده است.