بررسی نقش مدارا در تعلیم و تربیت ارزش های عبادی با رویکرد فقهی

در تعلیم و تربیت ارزش های عبادی، مربیان با اصول و روش های مختلفی می توانند ارزش ها را انتقال داده و نهادینه نمایند. یکی از مسائل مهم در این عرصه، مدارا و رفتار نرم و ملایم از سوی والدین است. اهمیت این مسئله زمانی دوچندان خواهد شد که والدین به جهت مسئولیت وجوبی خویش در امور عبادی فرزندان، به تربیت آنها همت گمارند. بررسی روش مدارا در تعلیم و تربیت ارزش های عبادی و تعیین مرزهای کاربست آن، می تواند با نگاه های روان شناسانه، جامعه شناسانه، فلسفی و... و نیز رویکرد اسلامی بررسی شود. پژوهش پیش رو به این موضوع از منظر فقه اسلامی پرداخته است. بررسی ها نشان می دهد که تکلیف تعلیم و تربیت ارزش های عبادی، برای والدین واجب بوده و نیز کاربست روش الزام و اجبار در این باره جایز است، ولی با توجه به تفاوت های فردی فرزندان و آسیب های احتمالی در آموزش و پرورش، رفق و مدارا از رجحان موکدی برخوردار است. البته مدارا در مقاطعی از تربیت ارزش ها، ممنوع بوده یا حداقل مطلوبیت ندارد و در مقابل، مواخذه و توبیخ متربیان واجب می باشد؛ چنان که تنبیه نیز در مواردی جایز می باشد.