مقایسه مشخصات مادری و نوزادی نوزادان دچار تب ناشی از دهیدراتاسیون و نوزادان سالم

تب ناشی از دهیدراتاسیون نوزادی یک مشکل شایع هفته اول زندگی می باشد. مطالعه حاضر با هدف مقایسه مشخصات نوزادان مراجعه کننده با تب ناشی از دهیدراتاسیون و نوزادان سالم انجام شد.

این مطالعه مقطعی روی 324 نوزاد شامل 120 نوزاد با دمای طبیعی بدن و 204 نوزاد دچار تب ناشی از دهیدراتاسیون مراجعه کننده به بیمارستان قائم (عج) مشهد از فروردین 1396 تا فروردین 1398 با روش نمونه گیری آسان انجام شد. نوزادانی که با دمای بالای بدن مراجعه کردند و درجه حرارت زیر بغل بالاتر یا مساوی درجه حرارت رکتال داشتند و شواهد کلینیکی یا آزمایشگاهی عفونت را نداشته اند به عنوان هایپرترمی محسوب شدند (گروه مورد). نوزادانی که برای معاینه روتین مراجعه کرده یا زردی داشته اند ولی نیاز به درمان نداشتند به عنوان گروه شاهد در نظر گرفته شدند. مشخصات مادری و نوزادی دو گروه ثبت گردید.

 در گروه نوزادان دچار تب ناشی از دهیدراتاسیون (هایپرترمی)، مقادیر متغیرهای وزن هنگام مراجعه، دفعات و مدت تغذیه، دفعات دفع مدفوع، سن و وزن مادر، کمتر و مقادیر متغیرهای سن مراجعه، وزن هنگام تولد و زمان اولین تغذیه بیشتر بود (0/05P<). در گروه نوزادان دچار تب ناشی از دهیدراتاسیون، بی قراری، خشکی مخاطی، فونتانل فرورفته و برجسته، تشنج، آپنه، کاهش هوشیاری، مصرف شیر مادر همراه با دکستروز، ترنجبین، شیرخشت، پوزیشن شیردهی نامناسب، عدم وجود رفلکس خروج شیر، تاخیر در شروع شیردهی، مشکلات پستانی و زردی بیشتر بود.

 نوزادان مبتلا به هایپرترمی، بیشتر در معرض خطر کاهش وزن، تاخیر در اولین تغذیه و دفعات کمتر تغذیه و مدت زمان کوتاه تر تغذیه قرار دارند. مشکلات پستان، وضعیت نامناسب شیردهی، عدم وجود رفلکس ترشح شیر، تاخیر در شیردهی، شیردهی کمتر، مصرف شیر مادر با دکستروز، ترنجبین و شیرخشت از عوامل خطر تب ناشی از هایپرترمی می باشند.