بهبود رشد و مقاومت به شوری درلوبیای معمولی (Phaseolus vulgaris L.) با تلقیح همزمان با ریسه های ریزوبیوم بومی

همراهی (همزیستی) سودمند ریسه های ریزوبیومی با گیاهان لگومینه احتمالا منجر به ارتقای گره بندی در ریشه و بهبود عملکرد کلی گیاه می شود. در این پژوهش، موثر بودن تلقیح با ریسه های قبلا جدا شده Rhizobium phaseoli R9 و Mesorhizobium ciceri R6 به صورت تلقیح تکی یا همراه با هم روی لوبیای معمولی (Phaseolus vulgaris L) در یک مزرعه که دارای خاک با شوری 6/5 دسی زیمنس بر متر بود در طی دو فصل رشد بررسی شد. تلقیح باکتریایی به طور معناداری باعث افزایش طول گیاه، زیست توده ریشه و شاخسار، عملکرد دانه، تعداد گره ها در هر بوته، وزن خشک گره ها، و طول ریشه لوبیای معمولی شد. در مقایسه با تلقیح تکی، تلقیح همزمان ریسه های ریزوبیومی بر همه پارامترهای گیاهی موثر تر بود و در مقایسه با تیمار تلقیح نشده در طی دو فصل آزمایش به ترتیب باعث افزایشی در حد 1/35% و 9/37% درعملکرد دانه شد. تجزیه شیمیایی دانه، مقدار پروتئین و روغن را در تیمارهای تلقیح همزمان در مقایسه با تیمار شاهد به طور معناداری (P<0.05) بیشتر نشان داد. نتایج آزمایش حاکی از همبستگی قوی (r2=0.87) بین افزایش وزن خشک گره ها و عملکرد دانه لوبیای معمولی بود. بنا بر این، می توان نتیجه گرفت که در شرایط شور در ازبکستان، تلقیح همزمان ریسه های ریزوبیوم میتواند موثرترین استراتژی کاربرد زیست کود (biofertilization) برای به دست آوردن گره بندی و عملکرد بیشتر لوبیای معمولی باشد.