رابطه خودکارآمدی و افسردگی در میان مراقبان عضو خانواده سالمندان جانباز شیمیایی

در جهان بسیاری از سالمندان توسط خانواده مراقبت می‏شوند. مراقبت از سالمندان دارای شرایط خاص مانند جانبازان می تواند بر سلامت روان مراقبان تاثیر بگذارد. از این رو هدف مطالعه حاضر، بررسی رابطه خودکارآمدی و افسردگی در میان مراقبان عضو خانواده سالمندان جانباز شیمیایی بود.

در این مطالعه مقطعی از نوع توصیفی- تحلیلی در سال 1397، تعداد 142 نفر از مراقبان عضو خانواده جانبازان شیمیایی سالمند شهرستان سردشت به روش نمونه‏ گیری هدفمند انتخاب شدند. داده ها از طریق پرسش نامه های افسردگی (CES-D) و خودکارآمدی شرر (GSES) جمع آوری شده و توسط نرم افزار SPSS 21 و با استفاده از آزمون های مجذور کای، همبستگی پیرسون، رگرسیون خطی چندگانه و رگرسیون لجستیک مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

شیوع افسردگی در میان مراقبان 52.8% بود. شیوع افسردگی به طور معنی داری برای افراد در گروه سنی 41 تا 50 سال، طبقه اقتصادی بالا و متولدین روستا پایین‏تر بود. در میان ابعاد خودکارآمدی، بعد نیت رفتار بیشترین تاثیر را بر تغییرات نمره افسردگی داشت. همچنین مراقبت‏کنندگانی که خودکارآمدی بالاتر (0.981-0.859=CI؛ 0.918=OR) و سن بیشتری داشتند (0.993-0.875=CI؛ 0.932=OR) کمتر دچار افسردگی می شدند و مراقبت کنندگانی که در طبقه اقتصادی بالا بودند (0.948-0.065=CI؛ 0.267=OR) احتمال افسردگی کمتری داشتند.

مراقبان عضو خانواده سالمندان جانباز شیمیایی شهرستان سردشت با خودکارآمدی بالاتر، سن بیشتر و طبقه اقتصادی بالا تر، کمتر دچار افسردگی می شوند.