نقش شاهدهای شعری فرهنگ ها در تصحیح بیت هایی از سنایی و مولوی

آوردن شاهدهای شعری، از سنت های ویژه در فرهنگ نویسی فارسی به شمار می رود. این شاهدها با همه معایب؛ از بدخوانی و احتمال تصحیف تا واژه سازی های ناروای فرهنگ نویسان، می توانند گه گاه مصححان را در تصحیح برخی متون یاری رسانند. البته چون ضبط بسیاری از این شاهدها خطاست، مصححان نیز در اکثر موارد چندان به آنها اهمیت نداده اند، اما با توجه به اینکه فرهنگ نویسان قدیم، احتمالا نسخه هایی نزدیک تر به روزگار تالیف آثار کهن در اختیار داشته اند، از شاهدهای شعری این فرهنگ های لغت، همانند نسخه بدل می توان استفاده کرد و در تصحیح متون از آنها بهره جست. در این جستار بر پایه برخی شاهدهای شعری سنایی و مولوی در فرهنگ های لغت و عموما فرهنگ جهانگیری، پیشنهادهایی برای تصحیح این بیت ها مطرح شده است.