تاثیر آموزش نوشتار تعبیه شده در سیستم، ژانر- محور با میانجی گری ساختاری و مدل سویلز درعملکرد نوشتاری زبان آموزان ایرانی: یک بررسی تطبیقی

هدف از تحقیق حاضر در مرحله ی اول معرفی یک راه حل آزمایشی برای رفع مشکلات مشاهده شده در پدوگوجی مهارت نوشتاری در ایران با ارائه ی مدلی جامع تر در تدریس ژانر-محور نوشتار می باشد. در مرحله ی دوم تحقیقی شبه آزمایشی اتخاذ گردید تا کارآیی این مدل در تدریس نوشتار تعیین گردد. این روش با روش های سنتی محصول محور و همچنین با روش ژانر-محور سویلز مقایسه گردید. شرکت کنندگان به طور تصادفی انتخاب شدند و سپس به سه گروه تقسیم شدند: گروه کنترل (8 نفر) که از طریق روش محصول-محور آموزش دریافت نمودند. گروه آزمایشی 1 (8 نفر) که روش سویلز در آن کلاس پیاده شد. و گروه آزمایشی 2 (7 نفر) که در آن از مدل پیشنهادی استفاده گردید. نتایج به دست آمده از طریق آنوا یک سویه نشان داد که گروه آزمایشی 2 از گروه آزمایشی 1 و گروه آزمایشی 1 از گروه کنترل موفقتر عمل نموده اند. در پس آزمون تاخیری نیز ثابت شدد که تاثیر آموزش بر مبنای مدل پیشنهادی از دو روش دیگر ماندگار تر است. در پایان، یافته های نظری و آموزشی تحقیق مورد بحث واقع شده است.