ارتباط دیسترس اخلاقی و تکامل اخلاقی در پرستاران دانشگاه علوم پزشکی بم

دیسترس اخلاقی یکی از مسائل اخلاقی شایع در حرفه های بهداشتی است که می تواند عواقب متفاوتی را برای پرستاران به دنبال داشته باشد. پرستاران جهت انجام مراقبتهای روزمره خود باید از سطح مناسب تکامل اخلاقی برخوردار باشند . لذا مطالعه حاضر با هدف ارتباط دیسترس اخلاقی و تکامل اخلاقی در پرستاران دانشگاه علوم پزشکی بم صورت گرفت .

نمونه ها عبارت بود 166 پرستار بیمارستان پاستور بم که با روش سرشماری انتخاب شدند .ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه دیسترس اخلاقیCorley و پرسشنامه تکامل اخلاقی kohlberg بود. داده ها پس از جمع آوری با استفاده از نرم افزار 20 spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و از آزمونهای توصیفی و استنباطی ضریب همبستگی پیرسون و اسپیرمن، آزمون t با نمونه های مستقل و آنالیز واریانس  استفاده شد .

10 نفر (0/6 درصد) از پرستاران در سطح پیش عرفی، 51 نفر (7/30 درصد) در سطح عرفی، 94 نفر (6/56 درصد) در سطح پس عرفی (NP) قرار داشته اند . شایان ذکر است در سطح پیش عرفی افراد تابع اطاعت محض اند در سطح عرفی تابع قوانین و اصول اجتماعی و در سطح پس عرفی تابع اصول شاخص اخلاقی اند . بین تکرار دیسترس و سن رابطه معناداری وجود داشت P<0.05)). یعنی هرچه سن پرستاران بالاتر باشد شدت دیسترس کم تر است. همچنین جنسیت بر روی شدت دیسترس اخلاقی پرستاران تاثیر داشت (05/0< p).بطوری که در زنان شدت دیسترس بیشتر بود.

با توجه به نتایج این مطالعه، هیچ گونه ارتباطی بین دیسترس اخلاقی و تکامل اخلاقی وجود ندارد، به بیان دیگر استرس های محیط کار هیچ تاثیری بر روی عملکرد اخلاقی پرستارن مورد مطالعه ندارد. سطح دیسترس اخلاقی در ابعاد شدت و تکراردر حد متوسط بود. همچنین تنها نیمی از پرستاران موردمطالعه در سطح پس عرفی قرار داشتند که در کل بیانگر نامناسب بودن سطح تکامل اخلاقی پرستاران بود که نشان دهنده لزوم توجه بیشتر مسئولین پرستاری به امر تربیت اخلاقی پرستاران می باشد .