اثربخشی کاردرمانی در یک نمونه کودک مبتلا به سندرم آنجلمن: گزارش موردی

سندرم آنجلمن یکی از بیماری های نادر عصبی- رشدی با ناتوانی ذهنی، مشکلات شدید گفتاری، ضعف در مهارت های حرکتی و تعادلی به صورت آتاکسی می باشد. با توجه به نیاز مبرم این افراد به خدمات توانبخشی و اطلاع کم متخصصین در ارائه خدمات درمانی در ایران این مطالعه با هدف اثربخشی خدمات رایج کاردرمانی بر اساس مدل در یک مورد کودک مبتلا به سندرم انجلمن و گزارش آن با هدف بررسی اثربخشی کاردرمانی در یک نمونه کودک مبتلا به سندرم آنجلمن انجام شد. آ.ا دختری 7 ساله با تشخیص آزمایشگاهی ابتلا به سندرم آنجلمن با شکایت اصلی عدم تعادل و پرخاشگری مراجع کرده است. طبق ارزیابی اولیه انجام شده در حیطه کاردرمانی، مشکلاتی در مهارت های حرکتی درشت، ظریف، مهارت های شناختی، درکی- حرکتی، مهارتهای رفتاری و ارتباطی، فعالیت های روزمره دیده شد. برنامه درمانی با هدف تاثیر بر مهارت های ارتباط اجتماعی موثر با همسالان و معلم ها، مهارت های تعادلی، استقلال در فعالیت های روزمره زندگی طی 12 جلسه 45 دقیقه ای سه روز در هفته طراحی شد. براساس مدل مراجع محوری نیم رخ کاری، فرد ارزیابی و مداخلات کاردرمانی برنامه ریزی شد. نتایج حاکی از بهبود و افزایش رضایت کودک و مراقب در مهارت های شناختی، رفتاری و فعالیت های روزمره زندگی طبق ابزار اندازه گیری بود.