ارزیابی میزان موفقیت تعاونی های تولید روستایی استان کرمانشاه، سال 1389

نظام تعاون و تعاونی، راهبردی مناسب و منطقی برای توسعه همه جانبه و پایدار محسوب می شود و گسترش چنین نظامی برای توسعه بخش کشاورزی ضروری است. تعاونی ها می توانند باعث متشکل ساختن نیروهای انسانی و جهت دهی به آنها، ساماندهی سرمایه های پراکنده، افزایش درآمد اعضا و بهبود کیفیت زندگی آنها و از همه مهمتر باعث افزایش مشارکت کشاورزان در امور خود شوند. این مطالعه با هدف ارزیابی میزان موفقیت تعاونی های تولید روستایی استان کرمانشاه انجام گرفت. در این مطالعه، از روش تحقیق پیمایشی استفاده شد. جامعه آماری این تحقیق عبارت اند از مجموعه کشاورزانی که عضو تعاونی های تولید روستایی نیلوفر، ذهاب، آناهیتا، بهاران، زاگرس و تلاش بودند. تعداد این افراد 1439 نفر است که 311 نفر آنها از طریق نمونه گیری طبقه ای تصادفی انتخاب شده اند. ابزار سنجش پرسشنامه، از نوع باز و بسته بوده، که روایی صوری آن توسط اساتید فن و صاحبنظران تایید گردید و پایایی آن با اجرای یک مطالعه راهنما به دست آمد. یافته های حاصل، حاکی از آن است که اعضای تعاونی های تولید روستایی، نسبت به تعاونی ها نگرش نسبتا مثبتی داشته اند. همچنین نتایج این مطالعه نشان می دهد که رضایت مندی اعضا نسبت به مدیریت تعاونی در حد متوسط بوده است. از دیگر نتایج پژوهش آن است که تعاونیها در دستیابی به نیازهای کشاورزان ضعیف عمل کرده اند. این مقاله برگرفته از پایان نامه کارشناسی ارشد مهندسی کشاورزی گرایش توسعه روستایی می باشد که در سال تحصیلی 87-1386 در دانشکده کشاورزی دانشگاه رازی کرمانشاه گذرانده شده است.