روش شناسی خواجه‏ نصیرطوسی در تدبیرمنزل و تاثیر آن در سبک زندگی

مبانی معرفتی و زمینه های غیرمعرفتی، شیوه شکل گیری و روش شناسی بنیادین نظریه ها و اندیشه های اندیشمندان را تعیین می کنند. خواجه‏نصیرالدین طوسی، پس از ابن‏سینا مفصل ترین مباحث را درباره تدبیر منزل بیان کرده است؛ اگرچه در آثارش به‎طور مستقیم به مبانی معرفتی و روشی تدبیرمنزل نپرداخته است. هدف این نوشتار، تبیین روش شناسی معرفتی خواجه‏نصیر در تدبیرمنزل است و به این پرسش پاسخ می دهد که حکمت منزلی خواجه‏نصیر برمبنای چه روش شناسی معرفتی استوار است؟ تدبیرمنزل خواجه با تکیه بر مبانی و روش‎های متنوع مانند دین‎مداری، مدنیت گرایی، عقل‎گرایی، اخلاق‎گرایی، سنت‎گرایی و غایت نگری روش‎شناسی بنیادینی را مطرح می‎کند که در آن مجموعه‎ای از احکام، بایدها و نبایدها و تکالیف برای ساماندهی زندگی سعادتمند و ایده‏آل ترسیم می‎شود. روش شناسی معرفتی او، یاریگری مدبر برای هدایت منزل و دستیابی به سعادت دنیوی و اخروی است و بر سبک زندگی اسلامی و سنتی تاکید می‎کند. این نوشتار، به روش تحلیلی- توصیفی، روش شناسی معرفتی خواجه‏نصیر در تدبیرمنزل را بررسی و به تاثیر آن در سبک زندگی می پردازد.