بررسی ارتباط نگرش و التزام عملی به نماز با بهزیستی ذهنی در بیماران مبتلا به نارسایی مزمن کلیه

ابتلا به نارسایی مزمن کلیه موجب کاهش سلامت روان و رضایت از زندگی می شود. نماز به عنوان یک استراتژی مقابله ای مذهبی می تواند کمک شایانی به بهزیستی ذهنی در این بیماران کند. این مطالعه با هدف بررسی ارتباط نگرش و التزام عملی به نماز با بهزیستی ذهنی در بیماران مبتلا به نارسایی مزمن کلیه مراجعه کننده به بیمارستان های منتخب شهرستان کاشان در سال 1397 انجام شد.

مواد و روش ها:

 این پژوهش یک پژوهش توصیفی - تحلیلی بود. 180 بیمار از طریق روش دردسترس انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل: پرسشنامه های اطلاعات زمینه ای، پرسشنامه نگرش و التزام عملی به نماز و پرسشنامه بهزیستی ذهنی ادینبورگ بودند. آنالیز داده ها توسط نسخه 16 نرم افزار SPSS و با آزمون های تی تست، ضریب همبستگی پیرسون و آنالیز رگرسیون صورت گرفت.

یافته های این مطالعه نشان داد 59 درصد شرکت کنندگان در مطالعه مرد و 6/80 درصد متاهل بودند، میانگین نمره نگرش و التزام عملی به نماز (در مقیاس200-0) و بهزیستی ذهنی (در مقیاس70-14) در بیماران تحت مطالعه به ترتیب 73/28±92/144 و 64/9±57/52 بود. متغیرهای نگرش و التزام عملی به نماز و ابتلا به سایر بیماری ها علاوه بر نارسایی کلیه به ترتیب 74 درصد و 20 درصد از واریانس نمره بهزیستی ذهنی را تبیین می کردند. بین وضعیت اشتغال و محل زندگی با بهزیستی ذهنی ارتباط آماری معناداری وجود داشت، به نحوی که بهزیستی ذهنی در بیماران غیر شاغل و ساکن در روستا در سطح بالاتری بود.

نتیجه گیری:

 بهزیستی ذهنی بیماران در این مطالعه در سطح بالایی بود، به ترتیب متغیرهای نگرش و التزام به نماز و عدم ابتلا به سایر بیماری های زمینه ای، می تواند مهم ترین عوامل مرتبط با بهزیستی ذهنی بیماران تحت مطالعه باشد.