ارزیابی تاثیرتغییر اقلیم بر خشکسالی تالاب جازموریان با بهره گیری از مدل CanESM2

تالاب ها یکی از مهم ترینبوم نظام های (اکوسیستم) طبیعی در مناطق خشک و نیمه خشک هستند که در دهه اخیر بیلان رطوبتی آن ها به دلیل تاثیرنامطلوب تغییر اقلیم و خشکسالی ها دچار نوسان منفی شده است. بنابراین لازم است اثر چنین رویدادی در بوم نظام های مختلف، به ویژه این بوم نظام های ارزشمند مورد ارزیابی قرارگیرد. در پژوهش حاضر وضعیت خشکسالی آینده تالاب جازموریان در شرایط افزایش دما با بهره گیریه از خروجی مدل گزارش پنجم IPCC ارزیابی شد. به این منظور شاخص بارش- تبخیرتعرق استانداردشده و شاخص شناسایی خشکسالی که تاثیر افزایش دمای ناشی از تغییر اقلیم آینده را بر خشکسالی در نظر می گیرند، استفاده شد. همچنین تاثیر افزایش دما بر خطر خشکسالی بر پایه دوره بازگشت بررسی شد. نتایج نشان داد شاخص بارش- تبخیرتعرق استانداردشده نسبت به شاخص شناسایی خشکسالی بهتر توانسته تاثیر تبخیرتعرق و افزایش دما را بر خشکسالی نشان دهد. بنابراین، شاخص بارش- تبخیرتعرق استانداردشده برای ارزیابی خشکسالی های آینده با سناریوهای RCP به کار گرفته شد. بر پایه سری های زمانی خشکسالی مشخص شد که با افزایش دما، خشکسالی های بلندمدت آینده دارای شدت و مدت بیشتری نسبت به دوره گذشته خواهند بود. تحلیل خطر خشکسالی نشان داد خطر خشکسالی به ترتیب در مقیاس های 3، 6 و 12 ماهه، روند کاهشی خواهد داشت. همچنین درسناریوهای RCP2.6، RCP4.5 وRCP8.5 خطرخشکسالی در مقیاس های زمانی مورد بررسی روند افزایشی خواهد داشت. ب یافته های حاصل از پژوهش حاضر می تواند برای ارزیابی تغییر عناصر اقلیمی و همچنین ارائه راهکارهای مناسب مدیریت منابع آب در مناطق خشک مفید باشد.