مقایسه ی هوش هیجانی نوجوانان دارای لکنت و بدون لکنت شهر اصفهان

لکنت اختلال گفتاری است که در آن جریان گفتار بدلایل تکرار، گیر، کشیده گویی و مکث دچار وقفه می شود. میزان شیوع این اختلال در جامعه حدود یک در صد برآورد شده است. لکنت بر روی جنبه های مختلف گفتاری، زبانی، عاطفی و روانشناختی فرد تاثیر می گذارد. هدف این پژوهش مقایسه ی هوش هیجانی نوجوانان دارای لکنت و بدون لکنت شهر اصفهان است.

در این پژوهش بمنظور بررسی تاثیر لکنت بر هوش هیجانی از پرسشنامه ی هوش هیجانی بار-ان استفاده شده است که ابتدا بر روی 30 نوجوان بدون لکنت جهت محاسبه ی پایایی اجرا شد و سپس تعداد 21 شرکت کننده که لکنت داشته اند در گروه لکنت و 30 نفر در گروه بدون لکنت به این پرسشنامه پاسخ دادند.

نتایج این پژوهش نشان داد که نمره هوش هیجانی کلی در دو گروه تفاوت معنی داری ندارد. در مولفه ی انعطاف پذیری افراد دارای لکنت نمرات بالاتری کسب کرده و در این مولفه تفاوت معناداری بین دو گروه وجود دارد.

در اکثر مولفه های هوش هیجانی تفاوت معنی داری وجود نداشت و این می تواند به علت تاثیرگذار نبودن لکنت بر این مولفه ها در سن نوجوانی باشد. از سوی دیگر بالاتر بودن انعطاف پذیری افراد دارای لکنت ممکن است نشان دهنده ی این موضوع باشد که مشکل روانی گفتار باعث شده است افراد دارای لکنت توانایی سازگار کردن افکار و رفتار با تغییرات محیط و موقعیت ها را بیشتر از همسالان در این سن کسب کنند.