ارزیابی فرهنگ ایمنی در بندر خرمشهر بر اساس مهندسی رزیلینس

بندرها به عنوان دروازه ورود و خروج کالا نقش اساسی در پیشرفت اقتصادی کشورهای درحال توسعه و توسعه یافته دارند. فشردگی و پیچیدگی کاری در بندرها باعث شده است که این مناطق به یکی از مناطق مخاطره آمیز با نرخ آسیب پذیری بالا تبدیل شده و ضریب حوادث در این مکان از نرخ بالایی برخوردار باشد. لذا برای رسیدن به حداقل خسارت و ارتقا سطح ایمنی در محیط بندر و همچنین آمادگی بندر در مقابل حوادث پیش بینی نشده و ایجاد بستری مناسب جهت ارتقا فرهنگ ایمنی نیازمند استقرار یک الگوی استاندارد مناسب با رویکرد فرهنگ سازی در بعد ایمنی و مهندسی رزیلینس است.

مطالعه حاضر به صورت توصیفی و مقطعی در سال 1397 و بر روی 90 نفر از کارکنان عملیاتی بندر خرمشهر صورت گرفت. نمونه گیری به صورت تصادفی ساده انجام شد. برای رعایت ملاحظات اخلاقی شرکت افراد در این مطالعه به صورت داوطلبانه بود. جمع آوری داده ها با پرسشنامه استاندارد فرهنگ ایمنی انجام شد. برای تحلیل داده ها از آزمون آماری t تک نمونه ای، آزمون کولموگروف - اسمیرنوف، آزمون رتبه بندی فریدمن استفاده گردید.

یافته ها:

شش بعد موثر بر فرهنگ ایمنی شامل تعهد مدیریت، شفافیت، فرهنگ آموختن، آمادگی، انعطاف پذیری و آگاهی مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد بعد تعهد مدیریت با رتبه 69/4  دارای بیشترین تاثیر و بعد آگاهی با رتبه 61/2 نسبت به سایر بعد ها دارای کمترین اهمیت بود.

نتیجه گیری:

به منظور بهبود فرهنگ ایمنی و رزیلینس، می بایست بر روی بعد های تاثیرگذار بر اساس اولویت، تمرکز نموده و نسبت به پایش و بهبود آن ها اقدام نماید. اصلاح و بهبود این بعد ها می تواند منجر به ارتقا ایمنی و سطح تاب آوری شود.