اثر مستربچ دوده ای و کمک فرآیندهای برپایه پلیمرهای فلئوروالاستومری و هایپربرنچ بر شکست مذاب آمیزه های پلی اتیلن دوقله ای

این پژوهش با دیدگاه تاثیر کمک فرآیندهای پلیمری گوناگون بر پدیده چسبش- لغزش در آمیزه های پلی اتیلنی انجام شده است. در فرآیند اکستروژن پلیمرهای گرمانرم هم چون پلی اتیلن ها برای این که محصولات مناسب و کارامدی مانند پوشش های سیمی، لوله ها، بطری ها، و فیلم ها تهیه شود، مطلوب است که محصولات نهایی، سطوحی صاف و صیقل داشته باشند. هم چنین در صنعت نیاز است که سرعت فرآیند اکستروژن تا حد ممکن بالا و فشار این فرآیند تا حد ممکن پایین باشد تا بتوان بیشترین استفاده را از ماشین آلات فرآیندی داشت و در نتیجه هزینه های فرآیندی را تا حد امکان کاهش داد. در این پژوهش ابتدا، مستربچ های MBM و MBR (دارای 35-40% دوده) به پودر پلی اتیلن با چگالی زیاد (PE100) اضافه شد و اثر آن ها بر کاهش پدیده ویسکوالاستیکی تایید شد. در مرحله بعد، سه نوع کمک فرآیند با اسامی تجاری Viton، Fx و Daikin با غلظت های ppm 50، 100 و 150 برای کاهش پدیده یادشده به آمیزه های PE100MBR و PE100MBM اضافه شد. آزمون ریومتری لوله مویین بصورت کمی مشخص نمود که پدیده چسبش - لغزش چه تغییراتی داشته است. آزمون ریزبینی نیز به طور کیفی تغییرات رخ داده در محصول اکسترودشده را نمایش داد. آزمون گشتاورسنجی نیز اثر کمک فرآیندها را بر آمپر و انرژی مصرف شده دستگاه تعیین نمود. در نهایت، به دلیل اهمیت کاهش انرژی در فرآیند و هم چنین بهبود کیفیت محصول نهایی، نمونه هایی با این ویژگی ها تولید شد. با توجه به ساختار کمک فرآیندهای پلیمری که برپایه فلیوروالاستومر و هایپربرنچ ها می باشند، مشخص شد که با افزودن این مواد باعث بهبود فرآیندپذیری و هم چنین تسهیل آن شده است و در آخر ظاهر محصول صاف تر و صیقل تر شده است.