تاثیر کودهای آلی اسیدهیومیک و اسیدآمینه بر رشد میوه های گوجه فرنگی گلخانه ای برداشت شده در چهار مرحله رشدی

با توجه به افزایش روزافزون کشت های گلخانه ای، استفاده از کودهای آلی برای افزایش محصول سالم ضروری به نظر می رسد. برای بررسی اثر دو نمونه از این کودها بر گوجه فرنگی، در آزمایشی فاکتوریل، در قالب طرح کاملا تصادفی در 3 تکرار، شامل دو گلدان در هر تکرار، اسیدهیومیک صفر گرم بر کیلوگرم (Humic1) و اسیدهیومیک یک گرم بر کیلوگرم (Humic0)  و اسیدآمینه در سه سطح صفر گرم بر کیلوگرم  (Amin0)، یک گرم بر کیلوگرم  (Amin1)  و دو گرم بر کیلوگرم (Amin2) هر 10 روز کودآبیاری شد. ویژگی های میوه در برداشت های اول و دوم در مراحل مختلف رشد سبز، نارنجی، صورتی و قرمز بررسی شد. نتایج نشان داد که وزن خشک میوه نسبت به وزن تازه میوه، به ویژه در مراحل سبز و نارنجی، کمتر تحت تاثیر اسیدآمینه و اسیدهیومیک قرار گفت. در مراحل صورتی و قرمز، در برداشت اول، وزن خشک در اسیدآمینه سطوح 1 و 2 گرم بر کیلوگرم و در هر دو غلظت اسیدهیومیک، نسبت به شاهد افزایش یافت. اسیدآمینه سطح 1 و اسیدهیومیک سطح 1 بیشترین میزان مواد جامد محلول را ایجاد کردند. غلظت فسفر میوه در اسیدهیومیک سطح 1 و اسیدآمینه سطح 2 بیشترین مقدار را داشت. غلظت پتاسیم در اسیدآمینه سطوح 1 و 2، در هر دو غلظت اسیدهیومیک، نسبت به شاهد افزایش یافت. غلظت نیتروژن در اسیدهیومیک سطح 1 و اسیدآمینه سطح 2 افزایش داشت. بنابراین، پیشنهاد می شود که در محلول غذایی گوجه فرنگی در مرحله میوه دهی و برداشت اول، میزان بیشتر یا دفعات بیشتری از این مواد استفاده شود. از آنجایی که استفاده از این مواد بر وزن تازه موثرتر از وزن خشک است، استفاده از آنها در گوجه فرنگی تازه خوری، نسبت به گوجه فرنگی فرآوری رب، بهتر است.