ارائه الگوی راهبردی اقتصاد دفاعی دانش بنیان جمهوری اسلامی ایران

اقتصاد دفاعی دانش بنیان، ضمن پذیرش اصول و قواعد حاکم بر اقتصاد دفاعی به دنبال آن است که نقش دانش و دانش بنیانی را در علم اقتصاد دفاعی بررسی نماید. شرکت های دانش بنیان دفاعی می توانند نقش موثری در اقتصاد دفاعی دانش بنیان ایفا نمایند چون در این نوع اقتصاد انبارش دانش جایگزین انبارش محصول خواهد بود و در این نوع اقتصاد باید به دنبال قابلیت های مزیت ساز بود. از این رو تبیین مبانی نظری و ادبیات مرتبط با آن، ارایه تجربیات سازمان ها و مجامع جهانی و کشورهای پیشرو در این حوزه و نیز برنامه ها و راهبردهای آنان در خصوص نقش آفرینی اثربخش تر برای تحقق اقتصاد دفاعی دانش بنیان، می تواند مفید و موثر واقع گردد. پژوهش حاضر درصدد ارایه الگوی راهبردی اقتصاد دفاعی دانش بنیان در جمهوری اسلامی ایران است، برای این منظور از روش کمی و کیفی (آمیخته سه سطحی) استفاده شد. ابتدا سازه های اصلی شامل ابعاد، مولفه ها و شاخص ها احصاء گردیده و با استفاده از پرسشنامه، نظر خبرگان موضوع، موردسنجش قرار گرفت. با روش تیوری داده بنیاد، جمعا 5 بعد ساختاری، رفتاری، زمینه ای، فرآیندی و جهت گیری، 18 مولفه و 72 گویه احصاء گردید. از منظر خبرگان تمامی ابعاد و مولفه ها تایید و 9 مورد از شاخص ها مورد تایید واقع نشد. مولفه های فن آوری اطلاعات، آرمان خواهی، مدیریت اقتصاد دفاعی، موقعیت ژیوپلیتیک و جهاد اقتصادی بیشترین تاثیر را در الگوی موردنظر دارند