اثر پرایمینگ و فرسودگی بر فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانت و تحرک ذخایر بذر لوبیا چیتی (.Phaseolus Vulgaris L) رقم صدری

به منظور بررسی اثر پرایمینگ و فرسودگی بر روی فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانت و تحرک ذخایر لوبیا، آزمایشی بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با 3 تکرار اجرا گردید. تیمارها شامل فرسودگی (شاهد بدون فرسودگی، 88 و 78 درصد جوانه زنی) و پرایمینگ (شاهد، هیدرو پرایمینگ، پرایمینگ با جیبرلین و اسید سالیسیلیک) بود. نتایج نشان داد که فرسودگی درصد جوانه زنی را کاهش داد. پرایمینگ سبب کاهش تاثیر فرسودگی و بهبود درصد جوانه زنی گردید. با افزایش فرسودگی کارایی استفاده از ذخایر، کارایی تحرک ذخایر و کسر ذخایر مصرف شده کاهش یافت، ولی شاخص تنفس و وزن خشک باقی مانده بذر افزایش یافتند. میزان کاهش SRUE نسبت به تیمار شاهد فرسودگی در حدود30% بود و شاخص تنفس بذر نیز در پیش تیمار جیبرلین در حدود 24% نسبت به شاهد بدون پرایمینگ بیشتر بود. محتوای کل پروتئین بذر در پیش تیمار جیبرلین و بدون فرسودگی در حدود 32% افزایش داشت. میزان فعالیت آنزیم پراکسیداز در تیمار جیبرلین و فرسودگی 88% نسبت به شاهد در حدود 57% افزایش نشان داد. بیشترین میزان فعالیت آنزیم سوپراکسید دیسمیوتاز (2/175 واحد بر میلی گرم) در پرایمینگ با اسید سالیسیلیک و فرسودگی 88% دیده شد. حداکثر مقدار مالون دی‎آلدیید (46/1 میلی مول بر گرم) به تیمار بدون پرایمینگ و فرسودگی 78% ارتباط داشت. درکل، استفاده از پیش تیمار جیبرلین موجب تقویت فیزیولوژیکی بذرهای ضعیف لوبیا شد و از این تیمار می توان جهت افزایش بنیه بذرهای ضعیف استفاده کرد.