اثر نانو ذرات اکسید منیزیم بر اضطراب ناشی از سیکلوفسفامید و دخالت گیرنده های موسکارینی در موش کوچک آزمایشگاهی نر

سیکلوفسفامید یک داروی پرکاربرد شیمی درمانی با عوارضی مانند اضطراب و افسردگی است. مطالعات پیشین اثر ضداضطرابی نانوذرات اکسید منیزیم را نشان داده است. هدف این تحقیق، بررسی اثر نانو ذرات اکسید منیزیم بر اضطراب حاصل از سیکلوفسفامید و تداخل گیرنده های موسکارینی کولینرژیک با آن در موش های سوری نر بالغ می باشد.

در این مطالعه تجربی 84 سر موش سوری نر بالغ نژاد NMRI با وزن 35-25 گرم به طور تصادفی به 12 گروه هفت تایی تقسیم شدند. گروه ها شامل: کنترل (دریافت کننده سالین 5 میلی لیتر/کیلوگرم)، نانواکسید منیزیم (2/5 و5 میلی گرم/کیلوگرم)، سیکلوفسفامید (50 میلی گرم/کیلوگرم)، نانو اکسید منیزیم 2/5 یا 5 + سیکلوفسفامید 50 میلی گرم/کیلوگرم، اسکوپولامین (1میلی گرم/کیلوگرم)، اسکوپولامین1 + نانواکسید منیزیم 2/5 یا 5 میلی گرم/کیلوگرم، اسکوپولامین 1 + سیکلوفسفامید 50، اسکوپولامین 1 + نانواکسید منیزیم 2/5 یا 5 میلی گرم/کیلوگرم + سیکلوفسفامید 50 بودند. کلیه داروها به صورت درون صفاقی تزریق و اضطراب و فعالیت حرکتی حیوانات با دستگاه ماز بعلاوه مرتفع بررسی گردید.

نانواکسید منیزیم (5 و 2/5) اثر اضطراب زایی سیکلوفسفامید (50)  را پیشگیری نمود درحالی که اثری بر فعالیت حرکتی نشان نداد. اثر ضد اضطرابی نانواکسید منیزیم در حضور اسکوپولامین (1) کاهش یافت. اثر اضطراب زایی سیکلوفسفامید در حضور اسکوپولامین کاهش یافت. اثر پیشگیرانه نانواکسید منیزیم بر خاصیت اضطراب زایی سیکلوفسفامید در حضور اسکوپولامین کاهش یافت.

 نتایج این تحقیق نشان داد که احتمالا گیرنده های موسکارینی کولینرژیک، در عملکرد ضداضطرابی نانواکسید منیزیم به تنهایی و توام با سیکلوفسفامید دخالت می کنند.