اثرات سطوح مختلف آرژینین بر وضعیت آنتی اکسیدانی، صفات الشه و سطح سرمی کاروتنوئیدها در جوجه های گوشتی چالش یافته با spp Eimeria

کوکسیدیوز یکی از رایجترین بیماریها در صنعت طیور در سرتاسر جهان است که با انتریت شناخته میشود. کوکسیدیوز باعث ایجاد زیانهای اقتصادی در طیور جوان میشود، زیرا سبب مرگ و میر و اسهال می شود. این بیماری غلظت پلاسمایی آرژنین را کاهش میدهد و سیستم آنتی اکسیدانی را سرکوب میکند.

این مطالعه با هدف ارزیابی اثرات آرژینین بر وضعیت آنتی اکسیدانی، صفات لاشه و سطوح سرمی کاروتونوییدها در جوجه های چالش یافته با گونه های آیمریا انجام شد.

تعداد 384 جوجهی گوشتی نژاد راس از هردو جنس به 8 گروه، با 6 تکرار و 8 پرنده در هر تکرار تقسیم بندی شدند و تا 21 روزگی در شرایط مشابهی پرورش یافتند. در روز 21 ،جوجه های گوشتی با گونه های آیمریا چالش یافتند. جوجه های گوشتی به دو بخش عفونی و غیر عفونی تقسیم بندی شدند و سطوح)85 ،100 ، 125 و 150)%آرژنین را دریافت کردند. سطوح آنزیمهای آنتی اکسیدان، مالون دیآلدهید، نیتریک اکسید، صفات الشه و سطوح کاروتنوییدها ارزیابی شدند.

نتایج نشان داد که چالش با کوکسیدیوز ظرفیت تام آنتی اکسیدانی و سطح کاروتنوییدها را کاهش داد ولی سطح مالون دی آلدهید و سطح نیتریک اکسید را در مقایسه با گروه های غیر عفونی افزایش داد (0/05<P). افزودن آرژینین به جیره در سطوح 125 %و 150 %ظرفیت تام آنتی اکسیدانی و سطح کاروتنوییدها را افزایش داد ولی سطح مالون دی آلدهید و سطح نیتریک اکسید را در مقایسه با گروه های غیر عفونی کاهش داد (0/05<P).

در مجموع، کوکسیدیوز ظرفیت تام آنتی اکسیدانی و سطح کاروتنوییدها را کاهش داد و سطح مالون دی آلدهید و سطح نیتریک اکسید را در مقایسه با گروه های غیر عفونی افزایش داد، ولی سطوح بزرگتر آرژینین اثرات منفی عفونت را کاهش داد. در مجموع، میتوان بیان نمود که سطوح بزرگتر آرژینین وضعیت آنتی اکسیدانی را در شرایط عفونی بهبود بخشید.