چارچوبی کمی برای انتخاب راهبردهای پاسخ به ریسک در شرکت های نوپا (مطالعه ی موردی: نانوفناوری)

ریسک تاسیس و احتمال شکست شرکت های نوپا به دلیل دانش فنی و ارزش افزوده، ناشناخته بودن محصولات، کمبود مالی و نیاز به تیم کاری متخصص بالاست. با مدیریت ریسک می توان ریسک های ناشی از تصمیمات را به شکلی نظام مند ارزیابی کرد و با درک فرصت ها و تهدیدهای ناشی از تصمیمات، احتمال موفقیت را افزایش داد. در این مقاله، مرحله ی رشد شرکت های نوپای دانش بنیان نانوفناوری به عنوان یک پروژه در نظر گرفته شده و چارچوبی کمی برای تحلیل راهبردهای پاسخ به ریسک، بر اساس استاندارد PMBOK، و روش ترکیبی FMEA، TOPSIS و مدل بهینه سازی پیشنهاد می شود. مدل بهینه سازی برای تعیین مرز کارای ریسک و سود ارایه می شود که می تواند به عنوان یک ابزار تصمیم گیری برای انتخاب راهبردهای مناسب به مدیران کمک کند. چارچوب پیشنهادی در یک شرکت نوپای دانش بنیان نانوفناوری در پارک علم و فناوری یزد استفاده و از طریق بررسی نتایج عددی و تحلیل حساسیت اعتبارسنجی می شود.