واکاوی کنش انقلابی عبدالوهاب حسین، پیشگام جنبش 14 فوریه بحرین، بر اساس نظریه پی یر انسار

هدف اصلی از نگارش مقاله حاضر واکاوی کنش انقلابی یکی از مهم ترین رهبران کمتر شناخته شده جنبش 14 فوریه بحرین به نام عبدالوهاب حسین است. عبدالوهاب حسین ازنظر بسیاری از سیاستمداران بحرینی، آغازگر جنبش مذکور بوده است. وی که هماره از سوی رسانه های عربی و بین المللی تحریم رسانه ای شده بود، آرمان شهر خاصی برای مردم بحرین متصور بوده است. ازاین روی هدف فرعی این مقاله ترسیم آرمان شهر موردنظر وی است.

روش مورداستفاده در این پژوهش هرمنوتیک عام بر اساس نظریه پی یر انسار است. در این روش زمینه و زمانه و آثار مکتوب و سخنان منقول عبدالوهاب حسین موردمطالعه قرار می گیرد تا کنش انقلابی و مقصود وی از آرمان شهر موردنظر را به خوبی تبیین ساخت.

 یافته های مقاله نشان می دهد عبدالوهاب حسین پس ازآنکه با کلام و سخن تاثیرگذار کوشید وضعیت نامطلوب بحرین را نشان دهد، به ترسیم آرمان شهر مطلوب خود پرداخت. وی با توجه به جمعیت اکثریت شیعه در بحرین، حکومت مطلوب آرمان شهر خود را تشکیل حکومت اسلامی دانست. این بدین معنی نبود که وی به خواسته مردم دیگر مذاهب و ادیان بی توجه بوده است. او در روند پیکار سیاسی با حکومت آل خلیفه در طول جنبش 14 فوریه بحرین بیان داشت که ساختار سیاسی و ماهیت آرمان شهر آتی مردم، منوط به انتخاب و رای آنان است، لذا او نیز پیرو خواسته اکثریت مردم خواهد بود.

 کنش انقلابی عبدالوهاب حسین در جنبش 14 فوریه توانست مردم را از خاندان آل خلیفه مایوس ساخته و آنان را به سوی ساختن آرمان شهر آرمانی خویش رهنمون سازد. اقدام عبدالوهاب حسین در بسیج مردمی جهت حرکت به سوی تغییر نظامی اقدامی موفقیت آمیز بود اما اختلاف در شیوه پیشبرد این رهیافت توسط دیگر رهبران مردمی بحرین موجب فرسایشی شدن آن تا به امروز گردید.