ارتقاء اثرات سمیت کورکومین روی رده های سلولی سرطانی مختلف با ایجاد کمپلکس گنجایشی β-سیکلودکسترین- کورکومین

کورکومین، یک ترکیب پلی فنولی آبگریز است و دارای طیف گسترده ای از کاربردهای بیولوژیکی از جمله درمان سرطان می باشد.اما کاربرد برجسته آن در معالجه سرطان به دلیل حلالیت و فراهمی زیستی ضعیف محدود شده است. سیکلودکسترین ها نانوکپسول های طبیعی تشکیل شده از واحد های گلوکزی هستند، یکی از خصوصیات آنها ایجاد کمپلکس با مولکول های مهمان آبگریز در نانو حفره خود می باشد. در این مطالعه، به منظور بهبود حلالیت، فراهمی زیستی و اثربخشی کورکومین، کمپلکس های گنجایشی β-سیکلودکسترین-کورکومین تهیه و اثر آن روی سلول های سرطانی و نرمال بررسی شد.

در این مطالعه ابتدا کمپلکس های β-سیکلودکسترین-کورکومین توسط روش فریزدرای تهیه و تشکیل این کمپلکس ها توسط طیف سنجی فلویورسانس بررسی شد. سپس بازده انکپسولاسیون کورکومین در β-سیکلودکسترین در هر غلظت محاسبه گردید. بعد از بررسی رهایش کورکومین از  β-سیکلودکسترین در دماهای مختلف، میزان تاثیرگذاری این کمپلکس ها روی سلول های سرطانی و سالم با استفاده از آزمون MTT بررسی شد.

بازده کپسوله سازی کورکومین در β-سیکلودکسترین 32/1±92/33 درصد است. مطالعات طیف سنجی فلویورسانس تشکیل یک کمپلکس گنجایشی پایدار را تایید کرد. نتایج نشان داد، رهایش کورکومین از β-سیکلودکسترین در شرایط دمایی سلول های سرطانی (°C 42) نسبت به سلول های سالم و دمای محیط بیشتر است. نتایج آزمون MTT نشان داد که کورکومین کپسوله شده در β-سیکلودکسترین اثر مهارکنندگی چشمگیری نسبت به کورکومین آزاد بر تکثیر سلول های سرطانی دارد.

نتایج، شواهد قابل قبولی در مورد اثر بازدارنده تکثیر سلولی کمپلکس های β-سیکلودکسترین-کورکومین، روی رده های سرطانی نشان داد در حالی که اثر قابل توجهی روی سلول های سالم مشاهده نشد.