زیست نشان گرهای آنزیمی پروانه برگ خوارتوت، Glyphodes pyloalis Walker، در تماس با برخی نانومواد مورد کاربرد در فرمولاسیون های نوین آفت کشی

فعالیت استرازهای عمومی (ESTs)، کاتالاز (CAT) و گلوتاتیون اس- ترانسفراز (GST) پروانه برگ خوار توت (Glyphodes pyloalis Walker) برای بررسی واکنش داخل بدن (in vivo) حشره به نانولوله های کربنی (CNT) خالص و نانوذرات حاصل از اتصال نانولوله های کربنی به دی اکسید تیتانیوم (CNTs/TiO2-NPs) مورد ارزیابی قرار گرفت. این بررسی های بیوشیمیایی طی سه زمان مواجهه (24، 48 و 72 ساعت) با غلظت های مختلف این نانوذرات (100، 200، 300، 400 و 500 میلی گرم بر لیتر) انجام شد. نتایج نشان داد با به کارگیری آلفا- نفتیل استات (α-NA) به عنوان سوبسترا، افزایش غلظت های هر دو تیمار (یعنی CNT و CNTs/TiO2-NPs) باعث مختل شدن برگشت ناپذیر فعالیت استرازهای عمومی لاروهای سن پنجم این آفت می شود. این در حالی است که ارزیابی فعالیت آنزیم با به کارگیری بتا- نفتیل استات (β-NA) به عنوان سوبسترا نشان دهنده تاثیر مهار کنندگی شدیدتر این نانوذرات بر فعالیت آنزیم استراز بود. نتایج هم چنین نشان داد که بازدارندگی فعالیت آنزیمGST  ناشی از CNT و CNTs/TiO2-NPs وابسته به غلظت تیمارها است. ارزیابی آنزیم CAT نشان داد که افزایش غلظت CNT در طول مدت زمان تماس، باعث افزایش فعالیت این آنزیم در G. pyloalis می شود. به رویه مشابه با CNT، افزایش زمان مواجهه و غلظت نانوذرات CNTs/TiO2-NPs باعث افزایش فعالیت آنزیم کاتالاز شد. بنابراین می توان نتیجه گیری کرد که آنزیم های مورد آزمون، شاخص های بیوشیمیایی مناسبی به منظور پیش بینی و مدیریت اثرات مخرب CNT خالص و CNTs/TiO2-NPs روی حشرات هستند.