تاثیر پروتکل جداسازی از تهویه مکانیکی بر عملکرد دستگاه گوارش در بیماران بعد از جراحی بای پس عروق کرونر

این مطالعه با هدف تعیین تاثیر اجرای پروتکل جداسازی از تهویه مکانیکی بر عملکرد دستگاه گوارش بیماران بعد از عمل جراحی پیوند عروق کرونر انجام شد.

بعد از جراحی قلب، بیمار بستری در بخش مراقبت ویژه با مشکلاتی نظیر مشکلات تنفسی، جداسازی ناموفق از تهویه مکانیکی و مشکلات گوارشی روبرو است. مشکلات گوارشی پس از جراحی قلب علاوه بر تاثیر بر شرایط بیمار، بار اقتصادی قابل توجهی بر بیمار و نظام سلامت تحمیل می کند. انتخاب روش مناسب برای پیشگیری و کنترل این مشکلات ضروری است.

این پژوهش یک مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی است که در آن 100 بیمار تحت جراحی بای پس عروق کرونر و بستری در بخش مراقبت های ویژه بیمارستان شهید رجایی به روش تصادفی سازی بلوکی در  دو گروه کنترل و آزمون قرار گرفتند. گروه کنترل بر اساس روش معمول و گروه آزمون بر اساس پروتکل از دستگاه تهویه مکانیکی جدا شدند. هر دو گروه از نظر تهوع و استفراغ، شروع تغذیه خوراکی، اجابت مزاج و صداهای روده در بدو ورود از اتاق عمل به بخش، قبل از جداسازی و 2، 6 و 12 ساعت پس از جداسازی از تهویه مکانیکی مورد بررسی و مقایسه قرار گرفتند. داده ها در نرم افزار SPSS  نسخه 23 با آزمون های آماری کای اسکویر و تست دقیق فیشر مورد بررسی قرار گرفتند.

 بازگشت صداهای روده، شروع تغذیه، و همچنین، اجابت مزاج در گروه آزمون نسبت به گروه کنترل سریع تر رخ داد.

 بیمارانی که بر اساس پروتکل از دستگاه تهویه مکانیکی جدا می شوند در مقایسه با بیمارانی که به روش معمول از دستگاه تهویه مکانیکی جدا می شوند عملکرد گوارشی بهتری دارند.