مقایسه ترکیبات فنولی، فلاوونوئیدی و خاصیت پاداکسایشی عصاره های .Mentha spicata L و .Mentha longifolia L با روش های مختلف استخراج

نعنا سبز، .Mentha spicata L و پونه کوهی، .Mentha longifolia L کاربرد های فراوانی در صنایع غذایی و طب سنتی ایران دارند. سرشاخه های گیاهان جمع آوری شده و اسانس آن ها به روش تقطیر با آب (کلونجر) استخراج گردید. عصاره گیری با استفاده از دو روش ماسراسیون (حلال های آبی، هیدروالکلی و اتانولی) و روش سوکسله (حلال اتانولی) انجام شد. محتوای ترکیبات فنولی کل، محتوای فلاوونویید کل، ظرفیت پاداکسایشی و درصد مهار تولید رادیکال آزاد اندازه گیری شد. نتایج نشان داد محتوای ترکیبات فنولی، فلاوونوییدی، ظرفیت پاداکسایشی و درصد بازدارندگی رادیکال آزاد DPPHتحت تاثیر روش استخراج قرار گرفت. بیش ترین میزان ترکیبات فنولی و فلاوونویید کل در گیاه نعنا سبز در روش سوکسله به دست آمد. بالاترین ظرفیت پاداکسایشی مربوط به عصاره هیدروالکلی نعنا سبز بود. روش استخراج با سوکسله بدلیل هزینه فرآوری پایین آن، سادگی عمل، صرف زمان کمتر و حلالیت بیشتر در مقایسه با دیگر روش های سنتی مانند خیساندن و پرکولاسیون برای استخراج ترکیبات فنولی توصیه می شود. استفاده از سیستم دو حلالی در روش خیساندن با حلال های دیگر برای دست یابی به خاصیت پاداکسایشی بالا نیازمند تحقیقات بیشتر است.