بررسی سبک شخصی دو بخش اصلی و افزوده تذکره الاولیای عطار براساس روش تحلیل آماری کیوسام

تنها اثر منثور عطار (537؟- 627؟ق.) کتاب تذکره الاولیا در شرح حال هفتاد و دو تن از عارفان و مشایخ صوفیه است. پس از عطار، نویسنده ای ناشناس قسمت هایی بدین کتاب افزوده است که پرمایگی بخش اصلی را ندارد. ادیبان و منتقدان ادبی، مطابق با سلیقه خود و به کمک شم زبانی، بدین مساله پی برده اند؛ اما نگارندگان مقاله حاضر، با استفاده از یکی از روش های تجزیه و تحلیل آماری موسوم به کیوسام که یکی از روش های سبک سنجی و تحلیل متون زبانی است، در راستای اثبات علمی این قضیه، کارآیی شیوه مذکور را در باب مساله تشخیص مولف در متون فارسی محک زده اند. درواقع، هدف از این پژوهش آن بوده است که با اعمال روش کیوسام یا جمع تصاعدی، متن دو بخش اصلی و افزوده تذکره الاولیا را با یکدیگر مقایسه کرده، این فرضیه را به اثبات برساند که مولف زندگی نامه هایی که پس از شرح حال حسین بن منصور حلاج در کتاب عطار آمده، عطار نیست.