مدیریت چالش های امنیتی در جنوب غرب آسیا (مطالعه موردی افراط گرایی مذهبی)

منازعات و ناامنی ها در جنوب غرب آسیا دلایل مختلفی دارد که از مهم ترین آن ها می توان به 1) اختلافات مرزی- سرزمینی؛2) اختلافات قومی- مذهبی؛ 3) تعارضات ایدیولوژیک؛ 4) نفت ؛ 5) دخالت قدرت های بیگانه، اشاره نمود. ساختار سیاسی- جغرافیایی جنوب غرب آسیا، همواره مساعد ظهور و شکل گیری جنبش های افراط گرای مذهبی بوده است. وضعیت امروز منطقه به خوبی بیانگر این تجربه است که جنبش های افراط گرای مذهبی منشا برخی از بی ثباتی ها در منطقه بوده و بنا به مورد، ظرفیت ساماندهی بحران های امنیتی در سطوح مختلف ملی و فراملی برای کل منطقه و بعضا فراتر از آن را نیز دارا می باشند. جنبش های افراط گرای مذهبی، با به چالش کشیدن نرم افزار و زیرساخت های مدیریت امنیت ملی حاکمیت ها، از قبیل مشروعیت سیاسی، مشارکت سیاسی، انسجام و یکپارچگی ملی و. .. اقدامات ضد امنیتی و براندازانه خود را با حمایت های متنوع بازیگران خارجی اعم از منطقه ای و فرامنطقه‎ای پیگیری می کنند. در این پژوهش که به روش توصیفی- تحلیلی به استناد سندکاوی انجام شده، با استفاده از نظر خبرگان و تجزیه وتحلیل داده های حاصل از پرسشنامه، مولفه های نرم افزاری موثر در مدیریت بحران های امنیت داخلی ناشی از افراط گرایی مذهبی در جنوب غرب آسیا، در هشت مولفه، به شرح متن، مشخص و میزان اثربخشی هرکدام از مولفه ها در مدیریت بحران های مذکور به صورت درصد مشخص گردیده است. مولفه مشروعیت سیاسی با 41/15 درصد، بیشترین و مولفه توسعه یافتگی با 56/10 درصد کمترین اثربخشی را در مدیریت بحران های مورد بحث ایفا می کنند.