اثر تیمار با روغن ماهی در طی هیپوکسی مزمن بارداری بر اختلال حافظه، تغییر مورفومتری مغز و استرس اکسیداتیو در زاده های موش صحرایی ماده بالغ

یکی از مکانیسم های احتمالی برای محدودیت رشد سیستم عصبی و اختلالات رفتاری به دنبال اعمال هیپوکسی، استرس اکسیداتیو است. با توجه به نقش آنتی اکسیدانی روغن ماهی، تحقیق حاضر با هدف بررسی اثر روغن ماهی به طور هم زمان با اعمال هیپوکسی مزمن بارداری بر حافظه، تغییرات مورفومتری مغز و استرس اکسیداتیو در زاده های بالغ موش صحرایی طراحی شد.

در این آزمایش از موش صحرایی ماده باردار (نژاد ویستار) استفاده شد. موش ها به طور تصادفی به 5 گروه آزمایشی تقسیم شدند: کنترل، شاهد، هیپوکسی، روغن ماهی و گروه هیپوکسی تیمارشده با روغن ماهی. هیپوکسی با شدت اکسیژن 10 درصد و نیتروژن 90 درصد اعمال شد. مورفومتری مغز جنین در روزهای 15ام و 20ام بارداری و در زاده های 30 روزه سنجیده شد. حافظه احترازی غیرفعال و شاخص های استرس اکسیداتیو در زاده های موش صحرایی 30 روزه ارزیابی شدند.

میانگین وزن مغز در جنین های 15 و 20 روزه و زاده های 30 روزه گروه هیپوکسی به طور معنی داری پایین تر از گروه شاهد بود (0/05<P). نتایج ارزیابی حافظه، بیانگر کاهش معنی دار حافظه احترازی در گروه هیپوکسی در مقایسه با گروه شاهد بود (0/05<P). استرس اکسیداتیو نیز در زاده های 30 روزه گروه هیپوکسی نسبت به گروه شاهد، افزایش معنی داری داشت و تیمار با روغن ماهی از کاهش این پارامترها جلوگیری کرد (0/05<P).

با توجه به نتایج به دست آمده، تیمار روغن ماهی در طی هیپوکسی مزمن دوران بارداری، باعث کاهش محدودیت رشد مغز جنین، استرس اکسیداتیو و اختلال حافظه ایجادشده به دنبال هیپوکسی شد.