طراحی مدل پویایی شناسی سیستم تامین مالی جمعی در ایران

با توجه به مشکل تامین مالی در کسب وکارهای نوپا بدلیل ماهیت آن ها بعضی از کارآفرینان روش تامین مالی جمعی را ابداع کردند که بجای روش های سنتی با استفاده از جمع و از طریق شبکه های اجتماعی به تامین مالی می پردازد. روش تامین مالی جمعی بدلیل داشتن مدل های مختلف با ویژگی های مخصوص، ذینفعان زیاد با انگیزه های متفاوت، ماهیت بین رشته ایی، و تفاوت در کشورهای مختلف بدلیل شرایط متفاوت؛ پدیده ایی پیچیده و پویا می باشد. همچنین مطالعات انجام شده درباره این روش زیاد نبوده و بیشتر بصورت اکتشافی و جزنگرانه برای فهم اولیه آن صورت گرفته است. در نتیجه نیاز است تا با استفاده از رویکردی که توانایی درک پدیده های پیچیده و پویا را دارد به تبیین مدل تامین مالی جمعی پرداخت. این مقاله مدل پویایی شناسی تامین مالی جمعی برای حمایت از کسب و کارهای نوپای دانش بنیان در ایران طراحی کرده است تا پیچیدگی ها و پویایی های این روش را به دور از جزنگری و با استفاده از دیدگاه ها و نگرش های جمعی و با بکارگیری چارچوب تیوریک نه اکتشافی درک و استخراج و سیاست های مناسبی جهت پیاده سازی این روش جدید در ایران ارایه کند. منابع ساخت مدل شامل ادبیات موضوع (مدل سازی اسنادی)، نظر عموم مردم (مدل سازی جمعی)، و دیدگاه های متخصصان (مدل سازی گروهی) می باشد. نتایج شبیه سازی مدل نشان داد که درآمد پلتفرم ها در گسترش آن ها، وجود ساز و کارهای نظارتی و ارزیابی و غربال گری در پلتفرم ها در افزایش جذب سرمایه گذاران و سرمایه خواهان اثر معنی دار دارند ولی فعالیت در شبکه های اجتماعی اثر معنی داری ندارد.