تببین بزه دیدگی کودکان در داستان «مدیر مدرسه» از منظر آموزه های بزه دیده شناسانه

جلال آل احمد نویسنده ای آشنا و تاثیرگذار در ادبیات معاصر ایران، به ویژه داستان های کوتاه بوده و در سفرنامه نویسی و تک نگاری، هم چون حوزه پژوهش و ترجمه مهارت خود را نشان داده است. او در داستان هایش به ویژه «مدیر مدرسه»، کوشیده است واقعیت های زندگی اجتماعی را با نگاه انتقادی ارایه کند و در این راه واقعیت و بیان آن را فدای تصویرسازی هنری نکند. سوال اصلی تحقیق پیش رو آن است که آیا جلال آل احمد با توجه به نگاه ویژه اش به نظام آموزشی و دوران کودکی، به بزه دیدگی و علت های آن در داستان مدیر مدرسه توجه نموده است؟ با نگاه به داستان «مدیر مدرسه» با روش تحلیل محتوا مشخص می گردد، اوضاع اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی بیشتر خانواده ها ضعیف بوده و این موضوع موجب توجه کمتر آنان به کودکان شده است. جلال تاثیر این موضوع را بر بزه دیده شدن کودکان بارز دانسته است. او در این داستان از میان انواع بزه دیدگی بیشتر به بزه دیدگی جسمی اشاره نموده، ولی با این حال توضیح های کامل تری در خصوص بزه دیدگی جنسی داده است. نگاه علت شناسانه او موجب گردیده به توان از لحاظ بزه دیده شناسی نظری داستان مدیر مدرسه را مورد بررسی قرار داد.