اثربخشی درمان متمرکز بر هیجان بر افسردگی و اضطراب زنان مبتلا به اختلال پرخوری مراجعه کننده به بیمارستان سینا در سال 1396

چکیده هدف از پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی درمان متمرکز بر هیجان بر افسردگی و اضطراب زنان مبتلا به اختلال پرخوری بود. مواد و روش ها:پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با پیگیری 6 هفته ای با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش، زنان مبتلا به اختلال پرخوری مراجعه کننده به مراکز درمان چاقی شهر تهران بودند که از بین آن ها نمونه ای به روش هدفمند شامل 16 نفر انتخاب شدند و به صورت تصادفی در 2 گروه آزمایش (8 نفر) و کنترل (8 نفر) قرار گرفتند.سپس،پرسشنامه های افسردگی و اضطراب Beckتوسط هر 2 گروه تکمیل گردید. پس از گردآوری داده ها، به منظور تجزیه و تحلیل آن ها از تحلیل کواریانس چندمتغیره در نرم افزار SPSS 24 با سطح معناداری (05/0≥α) استفاده شد. یافته ها:نمرات میانگین افسردگی در گروه آزمایش در پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری به ترتیب 7/42، 8/31 و 5/31 و در گروه کنترل 1/41، 42 و 1/40 بود. همچنین میانگین اضطراب در گروه آزمایش در پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری به ترتیب 7/37، 1/25 و 6/27 و در گروه کنترل 2/36، 2/35 و 3/37 به دست آمد؛ از این رو می توان گفت که کاهش میانگین در دو متغیر اضطراب و افسردگی در گروه آزمایش وجود دارد و این تفاوت در سطوح و در بین دو گروه در سطح (05/0≥α) معنادار می باشد. نتیجه گیری:درمان متمرکز بر هیجان با تقویت پردازش و خودآگاهی هیجانی باعث تغییر در طرحواره های هیجانی شده و با جانشین کردن پاسخ های سازگار منجر به کاهش افسردگی و اضطراب در زنان مبتلا به اختلال پرخوری گردیده است.