راهبردهای امام علی (ع) در مقابله با فرافکنی های مخالفان

پس از رحلت پیامبر (ص) جریانی هایی تلاش می کنند تا از طریق فرافکنی، خطوط فکری مردم را متناسب با خواست خود تغییر دهند. در این زمان قدرت خواهی فزونی یافت مرجع تراشی دینی جای الگوهای حقیقی را گرفت و حاکمان سعی کردند که با فرافکنی به روش های مختلف، همچون تحریک احساسات، تفرقه افکنی و... مردم را متقاعد کرده و جایگاه امام (ع) را در جامعه تضعیف کنند. نوشتار پیش رو به روش توصیفی- تحلیلی ضمن واکاوی بسترهای زمینه ساز فرافکنی، به بررسی شیوه های فرافکنی مخالفان و در نهایت به تبیین راهبردهای امام علی (ع) در مواجهه با فرافکنی ها را مورد بررسی قرار داده است. طبق بررسی انجام گرفته، شیوه های پیشگیرانه، و راهبردهای تدافعی، مهم ترین عملکردهای حضرت در مقابله با فرافکنی مخالفان است. بیشترین روش تدافعی امام (ع) گفتمان و استدلال است که مشهورترین آن ها خطبه ها و نامه های حضرت است. علاوه بر این، حضرت علی (ع) شیوه های پیشگیرانه مثل روشنگری، افشاگری و... را همزمان و توامان با گفتمان و نامه نگاری و ایراد خطبه به کار گرفتند. ارزیابی کلی از سیاست مقابله ای امام علی (ع) این است که حضرت در سیاست خود با رعایت اصل صداقت و درستی، توانسته است با جریان فرافکنی مقابله کند و حقیقت شیعه و شخصیت حقیقی خود را درتاریخ زنده نگه دارد. برخی از این سیاست ها کوتاه مدت و برخی دراز مدت به نتیجه رسیده است.