پروتئین کلوتو (Klotho) به عنوان بیومارکر تشخیصی در بیماری های مزمن کلیوی

بیماری مزمن کلیوی (Chronic Kidney Disease یا CKD) با شیوع %16-8 خود، یک مشکل بهداشت عمومی در سراسر جهان است. این بیماری عملکرد و ساختار کلیه ها را در طی زمان به طور غیرقابل برگشت مختل می سازد و در مراحل پیشرفته خود (End Stage Renal Disease یا ESRD) بار مالی زیادی را به سیستم درمانی جوامع تحمیل می کند. از عوارض جانبی حایز اهمیت آن، می توان به بیماری های قلبی-عروقی (Cardiovascular Disease یا CVD) اشاره نمود که مهم ترین عامل مرگ و مبر در بیماران مبتلا به CKD است. بنابراین، تشخیص سریع و زودهنگام این بیماری به علت روند سریع و در عین حال مخفی آن در مراحل ابتدایی تر خود جهت پیشگیری از عوارض جانبی و صرفه جویی در منابع مالی امری بسیار ضروری است. شواهد به دست آمده از مطالعات مختلف در طی سال های اخیر نشان می دهد که پیشرفت CKD به طور قابل ملاحظه ای با کاهش سطح پروتئین ضد پیری به نام Klotho همراه است. در شرایط فیزیولوژیکی طبیعی بدن، منبع تولید عمده این پروتئین سلول های بافت کلیوی است. از این رو، کمبود Klotho نه تنها یک بیومارکر زودرس در تشخیص CKD است؛ بلکه عامل پاتوژنی مهم در روند پیشرفت و بروز عوارض بعدی آن نیز می باشد. این مطالعه با هدف معرفی پروتئین Klotho به عنوان بیومارکر تشخیصی زودهنگام و نیز بیان استراتژی های درمانی جدید و موثر آن برای بیماران مبتلا به CKD صورت پذیرفته است.