بررسی ساختار ژنتیکی سه جمعیت بادام وحشی (Prunus scoparia)

ایران به عنوان سومین تولید کننده بادام در جهان محسوب می شودو بیش از 30 گونه ، زیر گونه ویا اکوتیپ پرونوس وجود دارد. در میان گونه های بادام وحشی، گونه اسکوپاریا به عنوان پایه برای ارقام بادام در غرب کشور استفاده می شود. این گونه ذخیره ژنی با خصوصصیات با ارزش برای زادآوری و اصلاح ارقام بادام فراهم می کند. تحقیق حاضر تنوع ژنتیکی سه جمعیت پرونوس اسکوپاریا با استفاده از نشانگرهای ISSR می پردازد. در این تحقیق سعی کرده ایم به بررسی واگرایی ژنتیکی در مقابله تبادل ژنی این جمعیت ها بپردازیم. نشانگرهای مولکولی توانستند 50% پلی مورفیسم میان 38 درخت بادام وحشی مورد مطالعه را نشان دهند. بالاترین تنوع ژنتیکی، اندیس شانون و درصد پلی مورفیسم مربوط به درختان جمعیت دیهوک (یزد) بود. در تجزیه خوشه ایی ، درختان جمعیت دیهوک با فاصله از درختان دو جمعیت دیگر قرار گرفت. در حالیکه تبادل ژنتیکی بین دو جمعیت رشم-معلم (سمنان) و فسا (فارس) مشاهده گردید. آنالیز واریانس مولکولی تفاوت ژنتیکی معنی داری بین جمعیت های مورد مطالعه نشان داد. ازمون مانتل ارتباط معنی داری بین فاصله ژنتیکی و فاصله جغرافیایی نشان نداد. این امر ممکن است به علت تبادل ژنی بین جمعیت های بادام وحشی مورد مطالعه باشد که با درختچه شبکه ایی و انالیز ساختار ژنتیکی نیز نشان داده شده است.