بررسی اثر شرایط محیطی بر اسانس و ترکیبات متشکله اسانس ژنوتیپ‌های برتر رازیانه (Foeniculum vulgare Mill.)

به منظور بررسی اثر برخی عوامل محیطی بر کمیت و کیفیت اسانس گیاه دارویی رازیانه، تحقیقی در سال‌های زراعی 1392-1391، در سه ایستگاه تحقیقاتی وابسته به مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی اصفهان واقع در کاشان، سمیرم و گلپایگان انجام شد و در آن چهار ژنوتیپ برتر رازیانه شامل دو ژنوتیپ بومی ‌همدان و لرستان و دو ژنوتیپ خارجی 11486 و P11-820065 با استفاده از طرح بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که برهم‏کنش مکان در ژنوتیپ بر همه صفات مورد مطالعه معنی‌دار بود. آلفاپینن، فنکون، کامفور و سیس آنتول در ژنوتیپ‌های غیربومی و پاراسیمن، لیمونن، استراگول و ترانس آنتول در ژنوتیپ‌های بومی بیشترین مقدار را داشتند. ژنوتیپ P11-820065 بالاترین درصد اسانس (21/4%) را به خود اختصاص داد. بیشترین و کمترین عملکرد اسانس به ترتیب در ژنوتیپ P11-820065 ایستگاه گلپایگان (2/165 کیلوگرم در هکتار) و ژنوتیپ همدان ایستگاه کاشان (4/60 کیلوگرم در هکتار) مشاهده شد. عملکرد ترانس‌آنتول در ایستگاه گلپایگان تفاوت معنی‌داری با ایستگاه کاشان داشت و بیشترین مقدار آن در ژنوتیپ همدان کاشته شده در این ایستگاه مشاهده گردید. کمترین میزان این ترکیب نیز مربوط به ژنوتیپ 11486 ایستگاه کاشان با 1/41 درصد بود. عملکرد ترانس آنتول ایستگاه کاشان همبستگی منفی و معنی‏داری با ازت کل خاک داشت. درصد و عملکرد اسانس همبستگی منفی و معنی‏داری با شوری خاک نشان داد. از طرفی همبستگی مثبت و معنی‏داری بین فنکون با شوری خاک مشاهده گردید. این در حالی است که در ایستگاه گلپایگان همبستگی معنی‏داری بین ترکیبات اسانس و عوامل محیطی مشاهده نشد.