سنجش شاخصه های وجودشناختی لذت در ترازوی وحی

بی تردید موضوع لذت اساسی ترین نیاز هر انسانی است. انسان فطرتا طالب لذت و دوری گزین از رنج و الم است. بحث سنجش معیارهای لذت را نخستین بار فیلسوف معروف انگلیسی، جرمی بنتام، مطرح کرد. هدف این پژوهش تبیین شاخصه های وجودشناختی لذت از منظر آموزه های وحیانی است. مواد و روش ها: در این پژوهش تحلیلی با رویکرد کیفی، پس از مرور ادبیات نظری پژوهش، شاخصه های وجودشناسی لذت از آیات قرآن کریم استخراج و تحلیل، و رهیافت های وجودشناختی بر اساس آن ارایه شد.

مهم ترین شاخصه های وجودشناختی لذت استخراج شده از قرآن کریم پایداری و دوام، خیر محض، رشد وجودی، خلوص، باروری و زایش، امنیت و آرامش روان، گستردگی و شمول، نقد و مطمین الحصول بودن، رضایتمندی و حیات طیبه است. تنظیم زندگی دنیوی بر مبنای شاخصه های وجودشناختی پیشگفته، موجد دو رهیافت هدایت الهی و افزایش ظرفیت درونی انسان است.

در تالیف این مقاله همه اصول اخلاقی نظیر اصالت متن، صداقت و امانتداری رعایت شده است.

یافته ها نشان می دهد که لذت از منظر قرآن کریم، امری ذهنی و غیر واقع گرایانه نیست، بلکه بر اساس آموزه های وحیانی، امری واقعی و دارای معیارهای قابل سنجش است، اگرچه اغلب آیات قرآن در قالب توصیه و اندرز ذکر شده، لکن این گویه های به ظاهر ساده خود حکایت از واقعیتی عینی، اما مستور در دل هستی دارد.