رویکرد اعتباربخشی در مرکزهای پژوهشی کشاورزی و منابع طبیعی ایران

ارایه الگویی مناسب برای اعتباربخشی موسسه ها و مرکزهای پژوهشی کشاورزی و منابع طبیعی کشور، راهکار مهمی برای  نظارت و ارزیابی آن ها است. اعتباربخشی فرایندی است برای اعتبارسنجی که در آن مرکزهای علمی ارزیابی می شوند. برای این کار، ابتدا باید شورای اعتباربخشی شکل گیرد. تمرکز این شورا بر اعتقاد، چشم انداز، رسالت و ارزش های آن مرکز پژوهشی منعکس است و در نظر است از الگوی اعتباربخشی پیروی کند. استانداردهای اعتبارسنجی الگوی اعتباربخشی را هییتی بررسی می کند که اعضای آن به طور عمده دربرگیرنده استادان مرکز مورد بررسی و دیگر مرکزهای علمی معتبر هستند. بنابراین، مرکزهای پژوهشی با محک خود-ارزیابی برنامه اعتباربخشی می توانند الگویی برای بررسی و نظارت عملکرد مستمر خود ایجاد کنند. بدین منظور، این مرکزها  بنا به وظیفه و رسالت خود، ابتدا باید کارگروه های مختلف را شکل دهند. هر یک از این کارگروه ها هدف ها و شاخص های خود را تعیین می کند به طوری که دربرگیرنده هدف های کلان، هدف های جزیی، ملاک های ارزیابی، شاخص های اندازه گیری و معیارهای تحقق، ابزار اندازه گیری برای تحقق ملاک های ارزیابی، پرسشنامه های تخصصی مربوط به هر یک از کارگروه ها و آمار ثبت شده در هر مرکز باشد. این پرسشنامه ها در اختیار مخاطبان هر کارگروه در سطح مشخصی قرار می گیرند. پس از آن پرسشنامه ها جمع آوری و داده های به دست آمده واکاوی آماری می شوند. یکی از مهم ترین بروندادهای این ارزیابی، میزان برانگیختگی کارکنان مرکز مورد مطالعه در توجه به کیفیت مرکز، اهمیت دادن به آن و نمایاندن وضعیت موجود و مطلوب آن است. افزون بر این، با استناد به نتیجه ها، وضعیت مرکز از نظر فاصله احتمالی آن تا سطح مطلوب و استانداردهای لازم، مشخص می شود.