توصیف و مقایسه الگوی رشد صفات مورفولوژیکی مرغهای بومی اصفهان با استفاده از سه مدل غیر خطی

این تحقیق به منظور توصیف و مقایسه سه مدل غیرخطی جهت بررسی الگوی رشد قطعات بدنی جوجه های بومی اصفهان انجام گرفت. بدین منظور از اطلاعات رشد یک روزگی تا پایان 12 هفتگی از تعداد200 قطعه (112 نر و 88 ماده) جوجه بومی استفاده شد. جوجه ها در روز اول توزین و با نوارهای رنگی پلاستیکی روی یک پا شماره گذاری شدند و تا پایان دوره به صورت هفتگی وزن کشی شدند. در پایان هفته های 3، 6، 9 و 12 طول و قطر ران، طول و عرض سینه و طول و قطر ساق پا اندازه گیری شدند. جهت برازش داده های رشد اندازه های بدن با سن پرنده از سه تابع غیرخطی ریچارد، گمپرتز و لجستیک استفاده شد. بر اساس شاخص های برازش و آماره های آماری، نتایج حاکی از برازش مشابه برای هر سه مدل مورداستفاده بود (90/0 ≤r2adj)، اما در بین مدل های فوق تابع رشد گمپرتز ازنظر آماره های برازشی وضعیت بهتری داشت. برای جوجه های نر اندازه های بدن در سن بلوغ بزرگ تر و با نرخ رشد کمتری حاصل شد. همچنین جوجه های نر دیرتر به نقطه عطف منحنی رشد رسیده و در این سن نیز دارای اندازه های بدنی بزرگ تری بودند. همبستگی اندازه های بدن و وزن زنده در هفته 12 برای هر دو جنس مثبت و معنی دار (01/0p <) و متوسط به بالا (82/0< r < 30/0) به دست آمد. با توجه به تفاوت الگوی رشد قطعات بدنی برای نرها و ماده ها توصیه می شود که در هنگام پرورش به این مورد توجه شود.