بازشناسی معنای «امت واحده» با تاکید بر آیه «و لو شاء ربک لجعل الناس امه واحده و لا یزالون مختلفین» (هود/118)

در آیات قرآن بر این حقیقت تاکید شده که مردم امت واحده ای بودند (بقره/213) و یا اگر خداوند اراده می کرد آنها را همواره بر امت واحده ای قرار می داد (مایده/48، یونس/19، هود/118، نحل/93، شوری/8 و زخرف/33). مفسران از گذشته تاکنون با ارایه تفاسیر متفاوت سعی کرده اند، معنای امت واحده را بیان کنند. تقریبا قریب به اتفاق مفسران منظور از امت واحده را در این آیات و آیه 118 سوره هود به معنای امتی که دارای دین حق باشد، تفسیر کرده اند. برخی از مفسران نیز تفسیری متفاوت از هر یک از آیات بیان کرده و معتقدند این آیات مفهوم واحد و مشترکی ندارند. از سویی دیگر تفسیر ارایه شده از سوی مفسران، با روایات معصومین و اقوال برخی از صحابه نیز هماهنگ نیست. این مقاله در پی ارایه تفسیری متفاوت و یکپارچه از این دسته از آیات به ویژه آیه 118 سوره هود است تا مفهوم به دست آمده از امت واحده بر همه آیات صدق کند. نتیجه به دست آمده آن است که منظور از امت واحده در این آیه و همه این آیات برعکس نظر مفسران، امتی است که بر ضلالت و گمراهی باشد نه بر حق و ایمان.