بررسی روندهای تصادفی مشترک بین ارزش افزوده بخش های کشاورزی، صنعت، خدمات و معدن در ایران

هدف اصلی مقاله ی حاضر، بررسی هم پیوندی و رفتار متقابل بین ارزش افزوده بخش کشاورزی، صنعت، معدن و خدمات در ایران و همچنین تحلیل روندهای تصادفی مشترک موجود بین آن ها برای دوره ی زمانی 1394- 1338 است. برای دست یابی به این هدف از روش یوهانسن و یوسیلیوس (1992) و رهیافت گونزالو و گرنجر (1995) استفاده شد. نتایج به دست آمده وجود رابطه ی همجمعی و سه روند تصادفی مشترک بین رشد بخش های بررسی شده را نشان می دهد که منعکس کننده ی کامل نبودن یکپارچگی بلندمدت بین این گروه از متغیرها است. نتایج تحلیل روندهای تصادفی مشترک نیز گویای این واقعیت است که طی دوره ی مورد بررسی ارزش افزوده بخش های مختلف مشارکت و واکنش شدیدی نسبت به روندهای یاد شده از خود نشان می دهند. آزمون برونزایی ضعیف نیز تایید کننده ی این نتیجه است. در نهایت با توجه به همگرایی ضعیف بین ارزش افزوده بخش های مختلف، دولت می تواند با سرمایه گذاری همزمان در بخش های مختلف (نظریه ی رشد متوازن) به توسعه ی اقتصادی دست یابد.