مقایسه مکتب ها و جریان‎های ادبیات داستانی معاصر در ایران و کشورهای عربی مقایسه مکتب ها و جریان‎های ادبیات داستانی معاصر در ایران و کشورهای عربی

قرن هجدهم میلادی شاهد آگاهی توده های مردم در جوامع گوناگون و اوجگیری فریادهای اعتراض نسبت به رژیم های حاکم بود.  ​در بررسی سیر تحول جریان ها و مکتب های داستانی در ادبیات معاصر فارسی و عربی پژوهش هایی مختلف صورت گرفته اما دراین عرصه جای پژوهش های مقایسه‎ای خالی است. در این مقاله به بررسی این سیر در ادبیات داستانی معاصر فارسی و عربی پرداخته می‎شود؛ پس از  تعریف مکتب، جریان و سبک در فارسی وعربی به تاثیرگذارترین جریان ها و مکتب های ادبی و نویسندگان مشهور آن در کشورهای عربی و ایران اشاره شده است. بررسی‎ها نشان می‎دهد که در ادبیات داستانی معاصر فارسی و عربی همسانی‎ها بیشتر از تفاوت‎ها بوده‎است و از نظر ادبی در مجموع چیرگی مکتب ریالیسم بیش از مکتب های دیگر در داستان‎نویسی این دو اجتماع بوده‎است. جریان ‎های سیاسی، اقلیمی‎نویسی، زنانه‎نویسی و دو گرایش عمده رمان‎های تاریخی و اجتماعی از جریان ها و گرایش های نو ظهور در این دوره بوده‎است. همچنین باید گفت از جریان ادبیات مهاجرت که در داستان نویسی عربی رشدی چشمگیر دارد در ادبیات داستانی  فارسی خبری نیست و ادبیات ملتزم یا متعهد در فارسی بسیار محدودتر از عربی است.