یونگ و فلسفه یوگا: روان کاوی و خویشتن کاوی

چگونه می توانیم با الگوگرفتن از گوروها و تجسم های الاهی ای که جریان روشن بینی را پیش روی ما قرار می دهند، ارتقای اخلاقی و احساسی داشته باشیم، در حالی که یوگا بر نظریه اثبات ناپذیر تناسخ استوار است و هدف نهایی اش، که نابودی هویت شخصی است، با طبیعت اولیه ما سر ناسازگاری دارد؟ نویسنده در این مقاله می کوشد از سویی با تحلیل فلسفه یوگا و مراتب «خود» و از سوی دیگر با توسل به یونگ، که به زبان کهن اوپه نیشدها دنیای درونی «خود» را به اندازه همه عالم می داند، این تناقض را حل کند. یونگ نشان می دهد که چگونه مایه های اسطوره ای باستانی، که کارکرد خود را در ذهن بیماران غرب مدرن ادامه می دهند، در فرآیند تفرد حل می شوند.