بررسی اثر نانوذرات تیتانیوم دی اکسید (TiO2) بر رنگیزه های فتوسنتزی و برخی از خصوصیات بیوشیمیایی و آنتی اکسیدانی گیاه رزماری (Rosmarinus officinalis L.)

استفاده از فناوری نانو، می تواند کاربردهای مهم و جدیدی را در زمینه های مختلف علوم کشاورزی ایجاد نماید به گونه ای که بر بهبود عملکرد گیاهان، افزایش رشد و فتوسنتز تاثیرگذار باشد. با استفاده از این فناوری می توان شیوه های مدیریت محصول را بهبود بخشید. میزان جذب نانو ذرات در گیاهان متفاوت بوده و بستگی به نوع گیاه، ترکیب شیمیایی و اندازه این ذرات دارد. نانو ذره دی اکسید تیتانیوم (TiO2) به طور وسیعی در صنایع کشاورزی به جهت  افزایش خصوصیات رشدی گیاهان به کار می رود. بدین منظور این پژوهش به مطالعه اثر نانوذرات تیتانیوم دی اکسید بر رنگیزه های فتوسنتزی و برخی از خصوصیات بیوشیمیایی و آنزیم های آنتی اکسیدانی گیاه رزماری (Rosmarinus officinalis L.) پرداخته است. این تحقیق بصورت طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در سال 1396-97 در گلخانه دانشگاه آزاد دامغان صورت پذیرفت. غلظت های مختلف نانوذره تیتانیوم در هفت سطح (0، 20، 40، 80، ،100، 200 و 400 پی پی ام) طی سه مرحله با بازه زمانی یکهفته بر گیاه رزماری محلول پاشی شدند. نتایج نشان داد که با افزایش غلظت نانوذره تیتانیوم مقدار کلروفیل a ، کلروفیلb، کلروفیل کل و کاروتنویید روند افزایشی را نشان داد به گونه ای که بیشترین مقدار کلروفیل کل و کاروتنویید مربوط به غلظت 200 پی پی ام نانوذره تیتانیوم بود. همچنین اثر نانوذره تیتانیوم بر مقدار قند محلول حاکی از آن بود که با افزایش غلظت های نانوذره تیتانیوم روند افزایشی در این صفت مشاهده گردید که بیشترین مقدار  مربوط به غلظت های100، 200 و 400 پی پی ام نانوذره بود. نتایج محلول پاشی نانوذره تیتانیوم بر مقادیر آنزیم های آنتی اکسیدانی بیانگر آن بود که در سطوح بالای غلظتی نانوذره تیتانیوم (80،100، 200 و 400 پی پی ام) مقدار این آنزیم های آنتی اکسیدانی  افزایش معنی داری را نسبت به نمونه شاهد داشت.