تعیین نقش سطوح سازگاری اجتماعی و عاطفی بر علائم افسردگی، اضطراب و استرس در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی ارومیه در سال 1397

دانشجویان در طی دوره تحصیل با رویدادهای مختلف و استرس های روان شناختی قابل ملاحظه ای روبرو می شوند. استرس می تواند باعث ایجاد افسردگی، اضطراب و عملکرد تحصیلی ضعیف شود. مطالعات نشان می دهد که عوامل فردی, روان شناختی, شخصیتی, اجتماعی و خانوادگی می تواند باعث ایجاد استرس, افسردگی و اضطراب شود. هدف این مطالعه تعیین نقش سطوح سازگاری اجتماعی و عاطفی بر میزان علایم استرس, افسردگی و اضطراب در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی ارومیه می باشد.

برای انجام این مطالعه توصیفی_تحلیلی 394 دانشجو با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس از بین دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی ارومیه در سال 1397 انتخاب شدند. این دانشجویان پرسشنامه های سازگاری اجتماعی و عاطفی بل و مقیاس 21 سوالی افسردگی، اضطراب و استرس را تکمیل نمودند. داده ها با استفاده از روش های آمار توصیفی و استنباطی (آزمون یومن ویتنی و کروسکال-والیس) تحلیل شد (SPSS24).

یافته ها: 

نتایج مطالعه نشان داد که 68/45درصد، 03/52درصد و 49/49درصد دانشجویان موردمطالعه به ترتیب درجات مختلفی از علایم افسردگی، اضطراب و استرس را تجربه می کنند. همچنین مشخص شد که سطوح مختلف سازگاری اجتماعی و عاطفی به طور معنی داری علایم افسردگی، اضطراب و استرس را تحت تاثیر قرار می دهد (P=0/000).

نتیجه گیری:

 با توجه به نتایج به دست آمده می توان گفت که تعداد قابل ملاحظه ای از دانشجویان موردمطالعه علایم افسردگی، اضطراب و استرس را تجربه می کنند و سطوح مختلف سازگاری اجتماعی و عاطفی به عنوان فاکتورهای تاثیرگذار در علایم فوق می باشند. به نظر می رسد باید توجهات ویژه ای جهت بهبود سلامت روانی و سازگاری دانشجویان مبذول داشت.