مطالعه فنوتیپی و ژنوتیپی کلاس های ژن تنظیم گر مقاومت به کولیستین (arn) در اسینتوباکتر بومانی جداشده از موارد بالینی به روش PCR چندگانه

کولیستین آخرین خط درمان در عفونت های بیمارستانی ناشی از اسینتوباکتر بومانی به شمار می آید. امروزه با روشن شدن سازوکار انتقال مقاومت از طریق ژن های arn، بروز الگوی مقاومت دارویی جدید در جدایه ‏های اسینتوباکتر بومانی مشاهده شده است. در مطالعه حاضر سعی شد به بررسی فنوتیپی و ژنوتیپی کلاس های ژن تنظیم گر مقاومت به کولیستین (arn) در گونه های جدا شده از موارد بالینی پرداخته شود.

 مواد و روش‏‏ها: 

به منظور انجام این مطالعه توصیفی، پس از دریافت رضایت کتبی، تعداد 400 نمونه بالینی از بیماران بستری در بیمارستان حضرت رسول تهران جمع آوری شد. پس از شناسایی جدایه ‏ها با استفاده از روش های بیوشیمیایی و بررسی 16S rDNA، الگوی مقاومت آنتی‏بیوتیکی جدایه ‏ها به دو روش انتشار دیسک و روش مولکولی (برای ردیابی ژن‏های arnBوarnT) تعیین شد.

تعداد 60 سویه اسینتوباکتر بومانی از 400 نمونه گرفته شده جدا شد. مطابق نتایج بررسی الگوی مقاومت آنتی بیوتیکی، در بیشترین حالت، بیش از 38 درصد نمونه های خون دارای گونه اسینتوباکتر بومانی بودند و در هیچ نمونه مغزی نخاعی، اسینتوباکتر بومانی یافت نشد و کمترین نسبت آلودگی را نشان داد (p <0.05)؛ همچنین اختلاف آماری معناداری بین حساسیت آنتی بیوتیکی جدایه های اسینتوباکتر بومانی به کولیستین و سایر آنتی بیوتیک ها مشاهده شد (p <0.05)؛ علاوه بر این، سویه های مقاوم به کولیستین دارای ژن های arnB و arnT بودند که در مقایسه با سایر سویه ها ازنظر آماری معنادار بود (p <0.05).

 بحث و نتیجه‏ گیری: 

 باتوجه به اینکه کولیستین آخرین خط درمان است، افزایش مقاومت به آن می تواند به افزایش مرگ و میر و هزینه های بیمارستانی منجر شود؛ از این رو، به کارگیری رژیم های درمانی جدید و حساسیت بیشتر در تشخیص به موقع و کنترل عفونت های بیمارستانی امری ضروری به نظر می رسد.