اولویت بندی مولفه های منطقه گرایی در انتخاب زمینه طراحی معماری با هدف افزایش رضایتمندی گردشگران

اهداف و زمینه ها:

 امروزه گردشگری به عنوان پاک ترین و پایدارترین صنعت جهان شناخته می شود و رضایتمندی گردشگران به عنوان یکی از مهم ترین عوامل اصلی در موفقیت این صنعت، بیش از پیش مورد توجه محققان و سرمایه گذاران صنعت گردشگری قرار گرفته است. هدف این پژوهش، اولویت بندی مولفه های منطقه گرایی در انتخاب زمینه طراحی معماری با هدف افزایش رضایتمندی گردشگران بود.

روش شناسی: 

این پژوهش توصیفی- تحلیلی در تعطیلات نوروزی سال 1398 در بین 120 نفر از گردشگران روستای کنگ در استان خراسان رضوی انجام شد که به روش نمونه گیری طبقه ای انتخاب شدند. ابتدا با بررسی متون اصلی داخلی و بین المللی در زمینه مفاهیم مرتبط با رضایتمندی و معماری منطقه گرا، شاخص های مناسب برای رضایتمندی این سبک از معماری تعیین و دسته بندی شد. در گام بعدی دو پرسش نامه برای مقایسه زوجی شاخص ها و زیرشاخص ها به منظور تحلیل داده ها با استفاده از فرآیند تحلیل سلسه مراتبی (AHP) طراحی شد.

یافته ها: 

مدل سلسله مراتبی شامل 5 معیار اصلی و 14 زیرمعیار بود. معیار محیط شناسی با وزن 0.331 رتبه اول، توجه به شرایط بین المللی و منطقه ای با وزن 0.197 رتبه دوم، توجه به زیست بوم منطقه با وزن 0.180 رتبه سوم، توجه به سنت ها و آیین ها با وزن 0.163 رتبه چهارم و توجه به روان شناسی محیط با وزن 0.128 رتبه پنجم را کسب کردند.

نتیجه گیری: 

از دیدگاه گردشگران منطقه کنگ، معیارهای محیط شناسی، توجه به شرایط بین المللی و منطقه ای و توجه به زیست بوم منطقه به ترتیب اولویت های اول تا سوم هستند.