پیش بینی توان بخشودگی براساس سبک های دلبستگی، جهت گیری زندگی و عزت نفس دانش آموزان دبیرستانی

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بخشودگی با سبک های دلبستگی، جهت گیری زندگی و عزت نفس در دانش آموزان بود. پژوهش حاضر توصیفی- همبستگی است. تحلیل بر روی 420 نفر از دانش آموزان دختر و پسر شهر اوز استان فارس انجام شد. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس بخشودگی بین فردی، مقیاس دلبستگی، مقیاس جهت گیری زندگی و مقیاس عزت نفس روزنبرگ بود. تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که بین بخشودگی با عزت نفس و جهت گیری زندگی مثبت ارتباط مستقیم معنادار وجود دارد  و بین بخشودگی با سبک های دلبستگی دوسوگرا و اجتنابی و جهت گیری زندگی منفی  ارتباط معکوس معنادار وجود دارد (05/0>P). مدل رگرسیون، 19/0 واریانس بخشودگی مربوط به پسران و 09/0 واریانس بخشودگی دختران را پیش بینی کرد. می توان نتیجه گرفت که افراد با سبک های دلبستگی ناایمن، کمتر تمایل به بخشنده بودن دارند و استفاده از راهبردهای ارتقای عزت نفس و توجه به بعد مثبت زندگی در افزایش بخشودگی دانش آموزان و افزایش سلامت روانی آنان موثر خواهد بود.