بررسی تغییرات چشمی در بیماران تیروئیدی

بیماری چشمی تیروییدی یک عارضه شایع مرتبط با بیماری گریوز و پرکاری تیرویید می باشد که در موارد شدید خطر از بین رفتن دید به صورت برگشت ناپذیر نیز وجود دارد. هدف از این مطالعه مقایسه وضعیت حدت بینایی، عیوب انکساری، پروپتوزیس و انحراف چشمی این بیماران با افراد سالم می باشد.

این مطالعه هم گروهی تاریخی بر روی 65 بیمار چشمی تیروییدی و 65 فرد سالم انجام شد. بیماران در دامنه سنی 24 تا 60 سال با سابقه بیماری تیرویید و افراد سالم از مراجعه کنندگان به درمانگاه چشم که فاقد بیماری تیرویید بودند انتخاب شدند. پروپتوزیس چشم بیماران با اگزوفتالمومتر نوع هلتر و حدت بینایی بیماران با روش اسنلن اندازه گیری شد. جهت تعیین عیوب انکساری بیماران از اتورفرکتومتر استفاده شد.

از 65 بیمار مورد مطالعه 53 نفر (81/5%) مرد و 12 نفر (18/5%) زن بودند. عیب انکساری اسفر در افراد بیمار و سالم به ترتیب 2/44±0/85- دیوپتر و 1/26±0/46- دیوپتر بود. میانگین حدت بینایی در گروه بیمار و سالم به ترتیب 0/13±0/91 و 0/08±0/96 در واحد اسنلن بود (0/0001≥p). میانگین پروپتوزیس چشم در افراد بیمار و سالم به ترتیب 2/55±17/7 میلی متر و 1/86±16/05 میلی متر بود (0/0001≥p). میانگین آستیگماتیسم کل چشم در افراد بیمار و سالم به ترتیب 1/19±1/11- دیوپتر و 0/66±0/6- دیوپتر بود (0/0001≥p).

بالاتر بودن آستیگماتیسم و پروپتوزیس و کاهش حدت بینایی در بیماران تیروییدی نسبت به افراد سالم نشان دهنده تاثیر بیماری تیرویید بر روی چشم بیماران می باشد.